அவளுக்கு வீடுதான் உலகம் !
வீதிகள் எல்லாம் பாலங்கள் !
அவள் வெளிஉலகை எட்டிப்பார்க்க !
அவளுக்குப் பிள்ளைகள்தான் எதிர்காலம் !
பேசும் சித்திரங்கள் பெருமைப்பட !
அவளுக்குக் கடமைதான் காவல் !
மூச்சுவிட மறக்காத முயற்சி !
அவளுக்கு அன்புதான் செல்வம் !
அனைவருக்கும் அள்ளிக்கொடுக்க !
அவளுக்கு அவன்தான் அனைத்தும் !
அரவணைக்கும் ஆக்கச் செயலில் !
அவளுக்கு அவளேதான் வரலாறு !
வாழ்ந்து பார்க்க ! வளர்த்துப் பார்க்க !!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
சோதனை மறுமொழி
ராமலக்ஷ்மி said...
//அவளுக்கு வீடுதான் உலகம் !//
என ஆரம்பித்து அவள் வாழும் வாழ்வை அழகாய்ச் சொல்லி
//அவளுக்கு அவளேதான் வரலாறு !
வாழ்ந்து பார்க்க ! வளர்த்துப் பார்க்க !!//
என அற்புதமாய் முடித்திருக்கும் விதம் வெகு அருமை.
November 9, 2008 2:05 AM
அன்பின் ராமலக்ஷ்மி
பிளாக்கரின் சதி காரணமாக - நானே தங்களின் மறுமொழியை - மீள்பதிவிட்டேன்.
ஆம் ! வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி ராமலக்ஷ்மி
//அவளுக்கு அவளேதான் வரலாறு//
உண்மைதான், செல்வி!
ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவ்ர் வாழ்வே வரலாறு, புராணம், இதிகாசம், காவியம்
எல்லாமே!!
அன்பின் நானானி
ஆம் வாழ்வு வாழ்விலக்கியம் ஆகும் - அதில் வரலாறும் காவியமும் பூத்து மணம் பரப்பும் !
Post a Comment